karşçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karşçı

rakip, muhalif, zıt, aykırı, karşı. ~ boluv: muhalif olma, cavğa ~: düşmana karşı, men aña ~ma: ben ona karşıyım, atlıla bizge ~ keledile: atlılar bize karşı geliyorlar, ~ sözle: zıt sözler.

Son arananlar:

• sülalə,
• isitmək,
• righthand,
• donanma,
• uzluk,
• talwas,
• musuy,
• donanmak,
• məhbub,
• panylyk,
• donatmak,
• crystal,
• Kazık,
• oğarı,
• dondurmak,
• sınıqçılıq,
• atlamaq,
• örtük,
• le,
• doomat,
• plato,
• karşçı