karşçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karşçı

rakip, muhalif, zıt, aykırı, karşı. ~ boluv: muhalif olma, cavğa ~: düşmana karşı, men aña ~ma: ben ona karşıyım, atlıla bizge ~ keledile: atlılar bize karşı geliyorlar, ~ sözle: zıt sözler.

Son arananlar:

• Bayğuş,
• satellit,
• zomin,
• dispersal,
• geology,
• tonov,
• kook,
• ornadylmak,
• udunmak,
• garipsemek,
• uglevodorod,
• ıssız,
• apostrof,
• matruş,
• erre,
• şayan,
• bereket,
• bo&,
• əyanilik,
• İyiv,
• Sekreter,
• karşçı