karıvlamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karıvlamak

üzerine yıkmak, üstüne yüklemek. İşni birbirigizge karıvlamay etigiz: işi bir birinizin üzerine yıkmadan yapınız.

Son arananlar:

• önder,
• şıqqıldamaq,
• türban,
• verbal,
• otaq,
• kozmonot,
• qarmaq,
• shpilka,
• bermette,
• fermaçı,
• applaud,
• Haj,
• zirk,
• rung,
• kAM,
• belimien,
• vitir,
• süldör,
• yönəlmək,
• Murtlak,
• AZU,
• karıvlamak