kerelevçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kerelevçü

çarpan. ~ nöger: ortak çarpan.

Son arananlar:

• meteorit,
• olim,
• jalap,
• çatık,
• çaýmak,
• baraqsan,
• gamoj,
• simli,
• tabaklamak,
• indidən,
• koşamat,
• Şaldır,
• gözgü,
• säginmek,
• dokuz,
• Köse,
• təkəbbür,
• ütelgi,
• süzüşmek,
• danlama,
• Yurttaş,
• kerelevçü