kerelevçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kerelevçü

çarpan. ~ nöger: ortak çarpan.

Son arananlar:

• sporadic,
• berese,
• bürsügünü,
• believer,
• taxt,
• Zirve,
• Çüw,
• çukuk,
• ənhar,
• ötkörü,
• tuylan,
• Hamisha,
• Deprenmek,
• neck,
• incilgenlik,
• Kışla,
• elpeñde,
• ütünmek,
• közö,
• orghaq,
• Kağan,
• kerelevçü