karımak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
karımak
kâfi gelmek, yetişmek, yetmek. Ol işni eterge küçüm karımadı: o işi yapmaya gücüm yetişmedi, küçü karımağan adam: gücü yetmeyen adam, küçü karımay tohtadı: gücü kâfi gelmeyerek durdu.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
karımak
kocalmak, yaşlanmak, kocamak,I, 147; III, 263