karımak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karımak

kâfi gelmek, yetişmek, yetmek. Ol işni eterge küçüm karımadı: o işi yapmaya gücüm yetişmedi, küçü karımağan adam: gücü yetmeyen adam, küçü karımay tohtadı: gücü kâfi gelmeyerek durdu.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

karımak

kocalmak, yaşlanmak, kocamak,I, 147; III, 263

Son arananlar:

• koyulmak,
• küdük,
• yüd,
• ertagi,
• artıklık,
• tekil,
• guarantee,
• senchalik,
• tənqit,
• xarlimaq,
• guguruk,
• səmt,
• simya,
• ürün,
• Məşq,
• hüdhüd,
• sanksiya,
• Akar,
• zighir,
• genie,
• zəruret,
• karımak