karğışlı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karğışlı

beddua almış, karganmış. ~ üy: karganmış ev, uğursuz ev.

Son arananlar:

• xodim,
• rozidil,
• şeref,
• tangırdamak,
• sozlamoq,
• int,
• jiffy,
• Haşiyə,
• hədəf,
• Tabure,
• following,
• sənətşünaslıq,
• addition,
• dia,
• mətanət,
• dağnanə,
• billboard,
• tırmık,
• baxan,
• köbürgön,
• laplamak,
• karğışlı