karavuz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karavuz

siyaha çalan, esmer, siyahımsı. ~ betli adam: esmer yüzlü adam, ~ kumaş: siyaha çalan kumaş, ~ kök: siyahımtırak mavi, siyaha çalan mavi, ~ mor: koyu mor, siyaha çalan mor.

siyaha çalan, siyahımsı. ~ betli kumaç: siyaha çalan kumaş.

Son arananlar:

• acılda,
• balyozlamak,
• Sərgərdan,
• hikmət,
• pishlaq,
• cadugər,
• koşumca,
• kaytar,
• propuska,
• donamak,
• kolbasar,
• telpegey,
• achimoq,
• yurishli,
• inç,
• hallaç,
• riyakarliq,
• aralamak,
• changing,
• çanka,
• Soch,
• karavuz