karaton

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karaton

çocuksuz, kısır, zürriyetsiz. ~ kişi: zürriyetsiz adam, ~ terek: yemişsiz ağaç, ~ maldan toymaz (d): zürriyetsiz adam zenginlikten doymaz.

Son arananlar:

• bacanaq,
• aşura,
• yalov,
• boylo,
• bəli,
• precaution,
• realization,
• tabaka,
• ucalaşmaq,
• Taşımak,
• umde,
• ödünc,
• sipsi,
• ilişkən,
• Tala,
• keçinmək,
• çaşdırma,
• yumruq,
• gəmişmək,
• gidişin,
• aladasyzlyk,
• karaton