karaton

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karaton

çocuksuz, kısır, zürriyetsiz. ~ kişi: zürriyetsiz adam, ~ terek: yemişsiz ağaç, ~ maldan toymaz (d): zürriyetsiz adam zenginlikten doymaz.

Son arananlar:

• accessory,
• AMCA,
• ihsan,
• Seks,
• yaptırım,
• mülkiyet,
• qulach,
• Mixəyi,
• ertaga,
• kitep,
• tobut,
• mensup,
• mehbube,
• tülek,
• hane,
• sarmalama,
• İm,
• çaban,
• frontcha,
• xadim,
• goraghana,
• karaton