turklehceleri.org

kararmak

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kararmak

ф. 1) каралу; 2) караңгылану

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

kararmak

1. Siyahlaşmak

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

kararmak

Türkiye Türkçesi: kararmak
Azerbaycan Türkçesi: garalmag
Başkurt Türkçesi: karaŋğılanıv karayıv
Kazak Türkçesi: karayuv
Kırgız Türkçesi: kararū
Özbek Türkçesi: kàräymàk
Tatar Türkçesi: karaŋgılanu karayu
Türkmen Türkçesi: garaŋkılanmak garalmak
Uygur Türkçesi: karaymak
Rusça: temnet' çernet'

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kararmak

kararmak· II, 77, 163 bkz> kara ermek


Son arananlar: