rezik

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

rezik

filiz, genç sürgün.

Son arananlar:

• əlbət,
• Banket,
• talalıq,
• adalğa,
• bah,
• Sok,
• hibs,
• tündögü,
• terror,
• degrade,
• tuvduk,
• ənbər,
• keres,
• tohtaşmak,
• uraandaş,
• aar,
• basgy,
• beytarap,
• köküt,
• qılçıq,
• sabre,
• rezik