rezik

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

rezik

filiz, genç sürgün.

Son arananlar:

• dırmaqlamaq,
• durmuşy,
• monk,
• kaşıkr,
• rush,
• koro,
• razyana,
• çuppa,
• latif,
• som,
• chistiy,
• orange,
• Savoy,
• yudug,
• rusca,
• hasaplabermek,
• barja,
• fikran,
• hophop,
• Turgay,
• via,
• rezik