rezik

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

rezik

filiz, genç sürgün.

Son arananlar:

• Bütün,
• gibe,
• petlemek,
• adaglama,
• gülyanaq,
• dazgir,
• eniv,
• yudruk,
• quraq,
• ongun,
• calğanıv,
• qaçırtma,
• qosir,
• yigilik,
• tomtoq,
• çorkok,
• züğürt,
• alğınça,
• bayloo,
• Törpü,
• içinde,
• rezik