karar
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
karar
[Köken: Arapça] Seçim, Toktam
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
karar
и. 1) карар; karar almak карар кабул итү; 2) таман; чама; çorbanın tuzu karar шулпаның тозы таман; □ karar kılmak карарга килү; karara bağlanmak мәсьәлә хәл ителү
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
karar
Türkiye Türkçesi: karar
Azerbaycan Türkçesi: ģärar rä'y
Başkurt Türkçesi: karar
Kazak Türkçesi: karar şeşim
Kırgız Türkçesi: çeçimtoktom
Özbek Türkçesi: karàr
Tatar Türkçesi: karar
Türkmen Türkçesi: karar
Uygur Türkçesi: karar
Rusça: reşeniye postanovleniye
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
karar
ı, a. karar, hüküm.
ıı, kararmak, kara olmak, bulanmak, karanlık olmak; kararıp turgan kara üñkür: kararıp duran kara mağara; ay karardı: ay tutuldu; kün karardı: güneş tutuldu.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
karar
[kara:r] I, at. 1. Döwlet edaralary tarapyndan ýörite berjaý edilmek üçin çykarylýan görkezme, buýruk. 2. Ýygnaklarda we ş.m. ýerlerde köpçülik tarapyndan gollanylanda, oňlanylanda çykarylýan ündeýji häsiýetli gelnen netije.
‣ Karara gelmek bir zat barada gutarnykly belli bir netijä gelmek.
KARAR [kara:r] II, at. Sabyr, takat, aram, kanagat, ynjalyk. Goldan aldyň kararymy, Gelip sen nägehan, pyrak (Magtymguly). Ýene öýden çykýar tapman karary, Gidýär Aýnalara ünsüniň bary (M. Seýidow).
‣ Karar tapmazlyk ynjalmazlyk. Märeke karar tapman, iki ýana elenýärdi (A. Gowşudow).