karap

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karap

a. yıkık, harap; kana karap: bu hayattan hissesi olmıyan beddaht (harf.: evi yıkık); iş karap: iş fena, berbat.

Son arananlar:

• Didərgin,
• keyitmə,
• korabuğum,
• üd,
• Lətafətli,
• pundit,
• arsarlanmak,
• bütöv,
• jazo,
• oralmoq,
• zəmir,
• diba,
• tüşünüksüz,
• idraklıq,
• Mövsüm,
• yetirmək,
• O‘rta,
• karşılık,
• semreme,
• şalkı,
• yalavaç,
• karap