karakura

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kara-kura

kara kuru. ~ ~ adam: kara kuru adam.

Son arananlar:

• bumbuz,
• şarküteri,
• fitrə,
• moderate,
• aşkar,
• dansöz,
• demikdiriji,
• arfaçalan,
• kakil,
• çöpçatan,
• tisarmoq,
• comaklık,
• obalyk,
• hortum,
• İnsurance,
• dirçelmək,
• mıdır,
• umak,
• asy,
• böhran,
• ücretsiz,
• karakura