karagay

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

karagay

1. Çam

Son arananlar:

• ybaly,
• buksir,
• mekik,
• field,
• məni,
• prokuror,
• Tuyak,
• Nümayiş,
• məxsus,
• tiga,
• ildirmek,
• gemre,
• Onulmak,
• cooko,
• cope,
• quruculuq,
• bonfile,
• Sırça,
• aykalış,
• xurmayısaçlı,
• silo,
• karagay