karac

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karac

a. tar. çiftçilerden, her harmandan üç koyun olmak üzere, alınan vergi, haraç.

Son arananlar:

• ağrık,
• Kuyuk,
• sokluk,
• inoq,
• tərkiədəb,
• teoriya,
• Hə,
• ajamak,
• destructible,
• abırhəya,
• cho't,
• tamaddun,
• koşmüyüz,
• Kazına,
• danışılma,
• göbelekge,
• qalblik,
• sariq,
• köşeşdirmek,
• meshetmek,
• soyadı,
• karac