karac

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karac

a. tar. çiftçilerden, her harmandan üç koyun olmak üzere, alınan vergi, haraç.

Son arananlar:

• mütereddit,
• dado,
• rasyonel,
• Bahçıvan,
• Bak,
• mıxça,
• künye,
• Bakan,
• sosioloji,
• seň,
• Bakmak,
• uşağan,
• Bakraç,
• aşıqsayağı,
• yalgamak,
• inheritance,
• bokok,
• olus,
• qed,
• Bakı,
• Örf,
• karac