karac

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karac

a. tar. çiftçilerden, her harmandan üç koyun olmak üzere, alınan vergi, haraç.

Son arananlar:

• inside,
• növbələşmə,
• É™l,
• hoşlaşma,
• zey,
• sünggütmek,
• waraklamak,
• mömö,
• varlı,
• disallow,
• Çağırmak,
• Özün,
• burçtan,
• kınamak,
• Durmadan,
• moyne,
• Genişlik,
• eterlemek,
• cedre,
• arabaglanyşykly,
• Nəğmə,
• karac