kaltıramak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kaltıramak
titremek, ürpermek, sallanmak. Suvukdan kaltıradık: soğuktan titredik, korkup kaltıradım: korkarak titredim, butlarım kaltıradıla: bacaklarım titrediler, içim kaltıradı: içim ürperdi, bezgek tuthança kaltıraydı: sıtma nöbeti tutmuş gibi titriyor, kolu kaltıraydı: eli titriyor, ağaç köpür kaltıraydı: tahta köprü sallanıyor, arka ciklerim kaltıradı (d): sırt eklemlerim titredi, sırtım ürperdi.