kalavur
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kalavur
(malk.) bk. Karavul.
Son arananlar:
- ilim,
- horhor,
- utanmaz,
- Aksak,
- EDGÜ,
- Kulaç,
- bildiriv,
- muxtar,
- recharge,
- hazırlatmak,
- evelemek,
- Helicopter,
- nesep,
- düşənbə,
- kış,
- tamız,
- nankor,
- ittifaq,
- celep,
- berre,
- ulxa,
- kalavur