kakal

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kakal-

tıkanmak (bir şey yerken boğazında kalmak) ; etke kakaldım: et boğazımda kaldı.

Son arananlar:

• ensconce,
• aynen,
• okil,
• turuktuuluk,
• ehmallıca,
• poylamoq,
• gayretli,
• açka,
• tükürt,
• cadi,
• namayan,
• santim,
• orgilmoq,
• pisiq,
• Cetvel,
• özön,
• aralandırmaq,
• yegg,
• haraz,
• pakizə,
• oklamak,
• kakal