kahal

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kahal

sif. [ər.] dan. Başısoyuq, tənbəl, ağırtərpənən. Qaragözov ayağa qalxdı: – Elə bilirsiniz ki, müalicə işinə təkcə siz kahalsınız? Mir Cəlal.

Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)

kahal

səhlənkar, başısoyuq
{ihmalkâr, umursamaz}

Son arananlar:

• iskovuch,
• kömüldürük,
• Mütevazı,
• superficial,
• yaruk,
• pasif,
• aldamchi,
• azıcık,
• Ece,
• selkilik,
• axtalamaq,
• Sıçan,
• miyna,
• tarafbataraf,
• korum,
• şəkilçəkən,
• kekmen,
• went,
• qol-budaq,
• eşitsizlik,
• Rutubetlenmek,
• kahal