kafel
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kafel
[alm.]
1. Üzərinə şir çəkilmiş çox nazik kərpic; kaşı. Kafel zavodu. Kafel ustası. – [Dadaşov:] Bilirəm ki, rayonda neçə adama kafel, parket filan satıb... İ.Məlikzadə.
2. Kafel vurulmuş, üzərinə kafel çəkilmiş; kafeli olan. Kafel divar. Kafel soba.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kafel
[ka:fel], at. Bişirilen toýun palçygyndan ýüzi syrçalanyp taýýarlanylan ýere ýazmak, diwara ýelmemek we ş.m. üçin dürli görnüşdäki gurluşyk materialy.
Son arananlar:
- yılırmak,
- chilim,,
- Zirak,
- tommarmak,
- qorlamaq,
- dombay,
- opqanliq,
- haşiş,
- perplexing,
- heqiqet,
- elektrpayvandchi,
- mütekabiliyet,
- arxalı,
- Çile,
- masalan,
- bile,
- downhearted,
- futbol,
- hodgepodge,
- void,
- kozğoluş,
- kafel