kabışdırmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kabışdırmak

susturmak, sesini kesmek, ağzını kapatmak. Bizni asker cavnu topların kabışdırğandı: bizim asker düşmanın toplarını susturmuş, avzuña ursam kabışırsa: ağzına vurursam sesini kesersin, urup sen amannı avzun kabışdırırma: vurdummu sen pis herifin ağzı kapanır, anı kabışdırırğa kerekdi: onu susturmak lâzım.

Son arananlar:

• vahamet,
• ütmək,
• mübaliğə,
• kapyuşon,
• yopinchiq,
• decalitre,
• dolğun,
• ögelik,
• yizek,
• keken,
• yart,
• accept,
• strapping,
• heathen,
• goo,
• şifoner,
• kallay,
• arampööş,
• çaphınlı,
• p.,
• kalın,
• kabışdırmak