kabuklanıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kabuklanıv

kabuklanma, kabuk bağlama.

Son arananlar:

• Zəng,
• caroline,
• agyrmak,
• yenilənmək,
• bul,
• iktisadi,
• kobuv,
• totli,
• scandal,
• hilafet,
• likeness,
• çaçıdı,
• Rahatsız,
• faragat,
• adılkeç,
• dedication,
• pala,
• admire,
• abalattır,
• cannibal,
• ötə,
• kabuklanıv