içiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

içiv

içme, emme.

Son arananlar:

• hadise,
• kızıksanmak,
• dib,
• bertinmek,
• xali,
• aşalğan,
• Lütfen,
• tep,
• mämişi,
• etibar,
• xonasallot,
• serin,
• inelge,
• ras,
• çıkarım,
• ishgol,
• Düzülmək,
• titanium,
• vektor,
• reseptar,
• boglanmoq,
• içiv