içiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

içiv

içme, emme.

Son arananlar:

• cöö,
• mazdur,
• düz,
• spacing,
• sprit,
• nepada,
• çuwal,
• cuğuvçu,
• bandargoh,
• cüretkar,
• biçin,
• Plastik,
• bilekse,
• thulium,
• kuyu,
• sığınmak,
• ijtimaiy,
• Tomuz,
• çoğunlukla,
• etiologiya,
• yantu,
• içiv