izafe
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
izafe
и. 1) үзләштерү; 2) кушу
Son arananlar:
- Ede,
- hereketsizlik,
- ösen,
- ermak,
- Morfonoloji,
- sınayıcı,
- qabil,
- kevgir,
- ökmöt,
- sezgü,
- erkişi,
- pendir,
- BINAR,
- lodging,
- doxil,
- sınıkğan,
- hicran,
- terlama,
- matbuat,
- Ogil,
- Mənzum,
- izafe