izafe

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

izafe

и. 1) үзләштерү; 2) кушу

Son arananlar:

• maylık,
• start,
• Kol,
• ýarymýaş,
• sarymtyl,
• möp,
• apı,
• Şık,
• eergül,
• YUMRU,
• çikin,
• peski,
• cığallıq,
• silig,
• suv,
• orgazm,
• prejudice,
• sam,
• kıldat,
• pulpit,
• udarnik,
• izafe