isyankar

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

isyankar

a.f. İsyancı. Isyankar poéziye – Ateşli şür; devrimci şür; asi ruhlu şür.

Son arananlar:

• Irin,
• malkor,
• Dönmek,
• deng,
• caylooluu,
• jobajo,
• alqin,
• medetkar,
• qorxu,
• checked,
• hapalama,
• dəndə,
• ýadatmak,
• savol,
• cubit,
• propeller,
• tilik,
• hakkak,
• kabina,
• pasty,
• qiziquv,
• isyankar