isyankar

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

isyankar

a.f. İsyancı. Isyankar poéziye – Ateşli şür; devrimci şür; asi ruhlu şür.

Son arananlar:

• bıldıra,
• zımırat,
• maykarın,
• cloth,
• rost,
• giliz,
• şarkıratma,
• solu,
• varaq,
• sıñılamak,
• irwi,
• assimilyasiya,
• girtmek,
• Jesus,
• choyfurush,
• kedge,
• Kuta,
• elit,
• iliqmiliq,
• alagaraňky,
• Sağlıklı,
• isyankar