isyankar

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

isyankar

a.f. İsyancı. Isyankar poéziye – Ateşli şür; devrimci şür; asi ruhlu şür.

Son arananlar:

• tuberkulyoz,
• uvuz,
• utanmak,
• gelinçek,
• agzygara,
• derici,
• ulanış,
• nagahan,
• Ümumiyyətlə,
• hazırlıq,
• painful,
• kınak,
• seek,
• çıtırman,
• ekendik,
• saatbasaat,
• Teşhis,
• düşümliräk,
• quymichilik,
• Aslan,
• suvare,
• isyankar