istehkam
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
istehkam
is. [ər.] hərb. Düşməndən qorunmaq məqsədi ilə düzəldilən səngər, sədd, qala, divar və s. müdafiə tikintiləri. Sahil istehkamları. İstehkamda gizlənmək. – Ay buludun arxasında gizlənmiş, istehkam boyu bir çox kölgələr səssiz-səmirsiz gəzinirlər.. H.Nəzərli. [Naçalnik:] Dostum, qoy sənintək vuruşsun hamı; Əldən buraxmayın bu istehkamı! S.Rüstəm. • İstehkam hissəsi – istehkamçılardan ibarət hərbi hissə. İstehkam hissəsi səngər qazırdı. – İstehkam hissələrinin əlində kifayət qədər vəsait olmurdu. Mir Cəlal.