turklehceleri.org

irik

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

irik

I, 1. iri; 2. üç yaşında olan (enenmiş) koç.


II= tögörök 2.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

irik

(malk.) bk. irk.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

irik

katı olan nesne·I, 71, 102 bkz> idrik

kel ve uyuzun kafası·I, 71

erpik ve eski olan her nesne, I, 70


Son arananlar: