ahlav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ahlav

ruh hali, huy, maneviyat. ~u tüşüb turadı: hayal kırıklığına uğramış, ruhen çökmüş.

Son arananlar:

• aerodrom,
• grain,
• çewrülmek,
• körgüztüv,
• hamon,
• sürüklenmek,
• temteñ,
• täjir,
• Dürgen,
• munqariz,
• crosier,
• riyakarcasına,
• lobut,
• Zayi,
• zeng,
• bulunma,
• kuuray,
• devote,
• bukagu,
• envier,
• yürütmə,
• ahlav