ahlav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ahlav

ruh hali, huy, maneviyat. ~u tüşüb turadı: hayal kırıklığına uğramış, ruhen çökmüş.

Son arananlar:

• adekvat,
• Shad,
• Yanılgı,
• kenç,
• onduk,
• muy,
• iltürmek,
• biram,
• təəssüb,
• kutuyax,
• farmatsevt,
• Bazyrdamak,
• toplumbilim,
• gəzəli,
• ahın,
• süldör,
• bildiri,
• Yengil,
• chopqin,
• öklemek,
• çanaqlı,
• ahlav