irgin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

irgin

[i:rğin], hal. Bir zatdan iren, bizar bolan, ýadan.

Son arananlar:

• otkoz,
• könelme,
• mütəhəyyir,
• dombay,
• Adalet,
• yılık,
• pointless,
• əyrəmli,
• atgamak,
• ülser,
• Külək,
• Olar,
• mumlamak,
• savunma,
• meresh,
• oqibat,
• dıqqana,
• baryşgelişli,
• Mayna,
• Hakaret,
• nekirt,
• irgin