irgin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

irgin

[i:rğin], hal. Bir zatdan iren, bizar bolan, ýadan.

Son arananlar:

• sahife,
• holder,
• coherent,
• mecmua,
• reabilitasiya,
• yuş,
• dovyurak,
• Təlxək,
• anaçı,
• kımıltısız,
• kaytarmak,
• indestructible,
• Vıcık,
• üzləşdirmə,
• salghuch,
• əlvermək,
• kotancıq,
• mergan,
• emki,
• Yen,
• alibettüü,
• irgin