irgin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

irgin

[i:rğin], hal. Bir zatdan iren, bizar bolan, ýadan.

Son arananlar:

• davo,
• balıg,
• ləş,
• inwards,
• gən,
• şiddətləndirmək,
• verbal,
• rubidiy,
• privatization,
• mezheb,
• important,
• biqərar,
• koprik,
• xop,
• rövnəq,
• elder,
• irkildirmek,
• bejiz,
• Kavush,
• soky,
• Kanalizasyon,
• irgin