irgel

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

irgel-

mut. irge_ II’den; irgelip teril- : dikkatla derilmek; irgelip maydası kaldı: övürtlenerek, ufakları kaldı.

Son arananlar:

• ulak,
• erem,
• canadil,
• gowruk,
• tezginç,
• tutturmalık,
• qoramtir,
• mummer,
• bardaq,
• Maýmyn,
• ishonmoq,
• oldañ,
• Tawış,
• gyjalatly,
• ötö,
• dordok,
• Dilbar,
• qəyrət,
• Karaciğer,
• tsenzura,
• çöz,
• irgel