incongruent

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

incongruent /ɪlˈɪsɪt/

1. birbirine uymayan, ahenksiz
2. uygunsuz yersiz: (geom.) özdeş olmayan.

Son arananlar:

• süre,
• irganch,
• hali,
• şillə,
• evlek,
• tübüne,
• cılma,
• dımı,
• celbaş,
• bayır,
• PERÇİN,
• şıldır,
• parting,
• idolatrous,
• Karayışsız,
• toropoy,
• cibidik,
• kıpık,
• subjection,
• Pioneer,
• iyd,
• incongruent