bayır
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
bayır
is.
1. Binanın və s.-nin xarici; eşik, həyət, çöl, dişarı, kənar, açıq yer. Bayırda qar yağır. Bayırda hava necədir? İndicə bayırdan gəldi. Bayırdan musiqi səsi gəlir. Uşaqlar bayırda oynayırlar. – Şəhabəddin Xədicəni bayıra çağırıb, ərinin atlıarabalı dərəyə uçub ölməyini xəbər verdi. S.S.Axundov. Bayırda bərk xəzri əsirdi. M.İbrahimov. Onların hər ikisi pəncərədən bayıra baxdı. Ə.Sadıq. • Bayıra atmaq (basmaq) dan. – qovmaq, çıxarmaq. O katibi birdəfəlik bayıra atmaq lazımdır. S.Rəhimov.
2. dan. Üz, zahir, xarici görünüş. İçərim özümü yandırır, bayırım özgəni. (Ata. sözü).
3. Adətən “sayır-bayır” şəklində dan. – boş, hədərən-pədərən, rabitəsiz, mənasız. Sayır-bayır danışmaq. Gecə-gündüz sayırbayır danışırdım.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
bayır
I. eşik, çöl, dişari
{dış, çöl, kenar}
II. üz, zahir
{yüz, zahir}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
bayır
dışarı
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
bayır
bağlılık ; itiyat (bir mahalle) : bayır al- : (bir yere( alışmak ve daima onu özlemek , bir yerde yerleşmek ; too etegine bayır aldım : dağ eteğine yerleştim ; bir cerge bayır alıp turgan can emes : bir yere bağlanmış , alışmış kimse değildir.