imbaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

imbaş

omuz, omuzbaşı. ~larım kaltıradı (d): omuzbaşlarım titredi, sabiyçikni ~ına mindirip baradı: çocuğu omuzlarına bindirip gidiyor.

Son arananlar:

• dap,
• basıq,
• sərkeş,
• meyor,
• önmök,
• bəhrələnmə,
• harrow,
• devinmek,
• təqib,
• bey,
• ethylene,
• ezmagarchilik,
• kakaar,
• algae,
• taza,
• ohang,
• ürkek,
• halo,
• küyo,
• üyöz,
• küpik,
• imbaş