ilmu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ilmu

bilim, ilim. Tabiğat ~la: tabii bilimler, ~ aythanña köre: bilimin dediğine göre, ~ kullukçu: ilmî araştırma yapan, bilime hizmet eden, ~ğa tayanmağan: bilime dayanmayan, ~ğa cavluk etgen: bilime karşı çıkan, ~su bolğan: bilimli, ilmi olan.

Son arananlar:

• tanış,
• insulation,
• Hüküm,
• kaltuk,
• shpaklyovka,
• sepi,
• azak,
• seçmək,
• şıjık,
• bolmanda,
• faker,
• lagnatlanmak,
• küñkül,
• yetmek,
• hücum,
• ep,
• Kişioğlu,
• lenç,
• badiiy,
• aýlap,
• pomidor,
• ilmu