ilkel
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
ilkel
[Köken: Uydurukça] Algaçki, Burunki, İlkdurmuş, Başlangıç
[Köken: Uydurukça] (fikir vb…) Dar karayışlı, Artta kalan, Yönekey, Çekli
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ilkel
с. 1) башлангыч; 2) борынгы, артта калган; 3) гади
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ilkel
Türkiye Türkçesi: ilkel
Azerbaycan Türkçesi: ibtidãi
Başkurt Türkçesi: primitiv boronğo
Kazak Türkçesi: alğaşkı ertedegi
Kırgız Türkçesi: alğaçkı dōrdoğu bayırkı dōrdoğu
Özbek Türkçesi: ibtidàiy
Tatar Türkçesi: primitiv borınğı
Türkmen Türkçesi: ilkidurmuş
Uygur Türkçesi: iptidai başlanğuç
Rusça: pervobıtnıy
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ilkel
Türkiye Türkçesi: ilkel
Azerbaycan Türkçesi: ibtidãi änãdi
Başkurt Türkçesi: yabay tar karaşlı sikli
Kazak Türkçesi: anayı öreskel
Kırgız Türkçesi: artta kalğan primitivdṻ
Özbek Türkçesi: cön ibtidàiy
Tatar Türkçesi: ğadi tar karaşlı çikli
Türkmen Türkçesi: sãda yönekey
Uygur Türkçesi: iptidai saddä
Rusça: primitivnıy