ileşdirmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ileşdirmek

alıştırmak, ısındırmak, (kendine) yaklaştırmak, kendine çekmek. Tatlı tili bıla sabiyleni ileşdiredi: tatlı dili ile çocukları kendine yaklaştırıyor, üyge ileşgen kozu: eve alışmış kuzu, kütü kuzu, men anı uzaymay kesime ileşdirirme: ben onu çok geçmeden kendime ısındırırım.

Son arananlar:

• eziz,
• əhya,
• monografik,
• reform,
• Söyleşmek,
• qurulush,
• hudaý,
• kurka,
• atılmaq,
• yavaşca,
• orunsuz,
• tangliqi,
• takaza,
• relevance,
• yubiley,
• replace,
• mürepbe,
• qarasına,
• catta,
• çərtmək,
• rebus,
• ileşdirmek