igin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

igin

[iğin], at. Goýun, geçi ýaly mallar guzusyny, owlagyny almadyk mahalynda, guzlan malyň ak etini duz bilen mynçgamak arkaly geçirilýän çäre.

Son arananlar:

• uchuriq,
• eñgezer,
• kezegen,
• learnt,
• concentration,
• tuthuç,
• isre,
• Duvar,
• bajaw,
• cırtdan,
• kırsal,
• SIRAT,
• infuse,
• Qidalanma,
• embalm,
• xarlanmaq,
• özək,
• karandız,
• yigrenmek,
• pavyon,
• purity,
• igin