turklehceleri.org

tuthuç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tuthuç

1. Tutkuç, tutmaya yarayan alet, kulp, mandal. Taba ~: kızgın tavayı tutmaya yarıyan ağaç saplı demirden yapılmış alet, eşik ~: kapı mandalı; 2. Delil, kanıt, tutunulacak şey. Aythanıñı kertilerge ~uñ barmıdı: dediğini ispatlamaya kanıtın var mı? 3. Temel, esas, dayanak, istinat.


Son arananlar: