hərəm
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
hərəm
is. [ər.] köhn.
1. Arvad, zövcə. [Çopo:] Qəbir torpaqla örtülmədən əvvəl xaqan, onun hərəmi və dayə gəldi. Çəmənzəminli. [Həsən:] Ah .. mənim hərəmim. Qardaşlar, niyə gözləyirsiniz, bu qədər zülmə dayanmaqmı olar? Zor ilə mənim hərəmimi aldılar, apardılar. C.Cabbarlı.
2. Hərəmxana qadınlarından hər biri. Hərəmxanada cümlə hərəmlər şahın fərmayişi ilə otağa hazır olub müntəzir idilər. M.F.Axundzadə. [2-ci məhbus:] ..Şah Abbas öz sarayında gözəl-göyçək hərəmləri ilə eyş-işrətlə məşğuldur. Ü.Hacıbəyov.
3. bax. hərəmxana. // Keçmişdə müsəlman evlərində qadınlara məxsus hissə, otaqlar.