evc

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

evc

[ər.] bax. övc. Aşkar oldu mənim dərdi-pünhanım; Evc etdi fələyə ahü-əfğanım. Aşıq Yusif.

Son arananlar:

• tepchik,
• sadəcə,
• karmalaşmak,
• Şakımak,
• oradakı,
• intuitive,
• göğermek,
• sögünç,
• teklif,
• Kipcək,
• yuvanmak,
• məleykə,
• kurun,
• formation,
• quruca,
• kunar,
• ukuşlug,
• ırıslav,
• tumlıg,
• Kaybetmek,
• süpürləşmək,
• evc