hır
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
hır
и. гауга, талаш
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
hır
¹ vida. ~lanı begit: vidaları sık, ~ ayırmak:diş açmak, ~ burmak: vida sıkmak, ~ı tavusulğan: dişleri aşınmış, ~ çüy: vidalı çivi.
² bir nida, hır! ~ ~ tavuş etedi: hır hır sesi çıkarıyor, ~ ~ etip hırıldaydı: hır hır ede ede hırlıyor.