hıppil

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

hıppil

derideki su kabarcığı, deri altına su toplanması, vezikül. Çeçek ~le: çiçek kabarcıkları, beti ~den tolğandı: yüzü su kabarcıklarıyla dolmuş, terisin kün küydürüp bolğanın ~ etgendi: derisini güneşte yandığı için her tarafını su kabarcıkları sarmış.

Son arananlar:

• körüklemek,
• marza,
• çirke,
• adjudge,
• sähralyk,
• farsh,
• sülsat,
• tədavül,
• sütun,
• dişçi,
• Ünlü,
• müsəhhih,
• ŞÖBƏ,
• Uçmak,
• Barış,
• totay,
• süyö,
• havun,
• tr,
• istənilmək,
• oşo,
• hıppil