huvur
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
huvur
(malk) çukur, oyuk.
Son arananlar:
- gümüş,
- günbatan,
- turac,
- gender,
- günbəd,
- téjimel,
- güncel,
- üzgüç,
- asıldan,
- köhnə,
- yabalamak,
- gündem,
- zengin,
- DECLİNE,
- gündiz,
- aşkarlıq,
- reserved,
- mehrab,
- gündüz,
- pinj,
- navjuvon,
- huvur