humha

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

humha

burundan konuşan, genizden konuşan. ~ söleşmek: burundan konuşmak, genizden konuşmak. ~ söleşmek: genizden konuşmak, ~ adam: genizden konuşan adam, ~ tavuş: genizden gelen ses.

Son arananlar:

• sterjen,
• ýalpyldawuk,
• yinçgelemek,
• uxak,
• birdemlik,
• kösükli,
• Cice,
• ýowuz,
• Kolbaşçı,
• Çeksiz,
• sışılmak,
• jöwenek,
• çayxana,
• fəl,
• qayd,
• külçe,
• agzaçar,
• bolakay,
• təlqinedici,
• tilshunos,
• döküşmek,
• humha