humha

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

humha

burundan konuşan, genizden konuşan. ~ söleşmek: burundan konuşmak, genizden konuşmak. ~ söleşmek: genizden konuşmak, ~ adam: genizden konuşan adam, ~ tavuş: genizden gelen ses.

Son arananlar:

• şumlamaq,
• mild,
• hoza,
• yesirlik,
• bahalaşmak,
• discrimination,
• ketiş,
• conversion,
• qındı,
• gözcü,
• botoçuk,
• sürtme,
• yawa,
• ahlaklı,
• delalet,
• telsi,
• zest,
• cıyılamak,
• şur,
• kilwan,
• sanlap,
• humha