hubar

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

hubar

soluk, solgun. ~ betli sabiy: soluk yüzlü çocuk.

Son arananlar:

• ekstraktiv,
• mədəniyyət,
• yavuqlaşma,
• çaşmak,
• Dasturxon,
• adequately,
• birev,
• öntölö,
• Seyr,
• keskiç,
• towşan,
• mümtaz,
• birok,
• sapand,
• gorat,
• argag,
• eşteñke,
• tolo,
• welin,
• toxucu,
• whistle,
• hubar