towşan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

towşan

[towşon], at. 1. Gemrijiler maşgalasyndan bolan, gulaklary uzyn, mymyk tüýli süýdemdiriji, ýabany haýwan. 2. Müçe hasabynda dördünji ýylyň ady. 3. Gyza dakylýan at.
 ‣ Towşana dogduk depe her kime öz doglan ýeri, önüp-ösen ýurdy eziz. Towşana salaýmaly bolmak gaty horlanmak, arryklamak, taza dönmek. Towşan ýürek gaty gorkak, sähel zada ziňkildäp duran.

Son arananlar:

• Balaca,
• Üzv,
• akıştan,
• çıbır,
• qudurmaq,
• yalla,
• Cıyılğan,
• çıngırtı,
• imkansiz,
• sonuncu,
• udder,
• budur,
• boyut,
• buzhane,
• alınmak,
• düşmanlık,
• qısır,
• -jek,
• şarkı,,
• qadamoq,
• uçuzluk,
• towşan