horata

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

horata

çürük, güvenilmez; ihmalkâr. [Pek kullanılmaz].

Son arananlar:

• kurışmak,
• kadama,
• bürköl,
• kinnachi,
• torflu,
• keñkeles,
• aklanma,
• kült,
• Sevgi,
• cıyrık,
• ketiv,
• ersatz,
• opt,
• katalog,
• yarmaçalamaq,
• əməkdaşlıq,
• play,
• outrage,
• dallam,
• lamb,
• taglamak,
• horata