horata

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

horata

çürük, güvenilmez; ihmalkâr. [Pek kullanılmaz].

Son arananlar:

• kımbatçılık,
• uru,
• Climate,
• Körk,
• taslak,
• Eylem,
• yanıxmaq,
• bandırmak,
• hana,
• eagre,
• evening,
• halvet,
• kösö-,
• chaza,
• innocent,
• şaquli,
• süs,
• quyi,
• mortality,
• len,
• Yañak,
• horata