honşu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

honşu

komşu. ~ üy: komşu ev, ~ kıralla: komşu devletler, ~ bolmak: komşu olmak, kabırğa ~: bitişik komşu.

Son arananlar:

• kurun,
• yagan,
• baştant,
• kıy-,
• büyülemek,
• elektromagnit,
• erupt,
• ödünc,
• bıllay,
• Han,
• kuvandırmak,
• həmlə,
• göktürk,
• anız,
• kumbara,
• loq,
• İstedod,
• zincirlemek,
• Merhaba,
• Oru,
• siller,
• honşu