honça

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

honça

şakak. ~ñı kaşıp tışına çıksañ / Çıgan katınña uşaysa! Şakağını kaşıyıp dışarı çıktığında / çingene kadına benziyorsun! (hiciv), ~ları ağarğandı: şakakları ağarmış.

Son arananlar:

• keret,
• bəkməz,
• chak,
• müstəsna,
• svetofor,
• Baga,
• ekiz,
• başkarma,
• Mikrobiologiya,
• belirgin,
• geyişmək,
• çöpçalam,
• klas,
• ashyo,
• nesip,
• faktor,
• demur,
• utgaşmaklyk,
• qaytarish,
• sıñılamak,
• nazarlık,
• honça