tamıl

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tamıl-

mut. tam- IV'ten; öçüp ketip tamılıp, ölüp ketip tirilip folk.: söndü ve tutaştu, öldü ve dirildi.

Son arananlar:

• uýat,
• bödüne,
• taratuuçu,
• özül,
• birmənalı,
• alaň,
• qoshotar,
• öndürme,
• sähralyk,
• menetmek,
• daxl,
• söwlemek,
• Dünən,
• brazen,
• doru,
• qollanmaq,
• mübadilə,
• küben,
• irin,
• cənab,
• uyuş,
• tamıl