heybət
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
heybət
is. [ər.] Qorxu və eyni zamanda hörmət hissi oyandıran hal, görkəm. Çalışqan, namuslu Ayrım qızının üzündə kişilərə məxsus bir heybət vardı. A.Şaiq. // Zəhm, vahimə, dəhşət. Oğlanın heybətindən hərə bir tərəfə dağıldı. (Nağıl). Heybətindən lərzə düşər canıma; Sanasan, quluna padişah baxar. M.P.Vaqif.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
heybət
heybet